[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Lara rzuciła się do drzwi przekonana, że Daniel
wrócił, ale jej nadzieje się nie ziściły.
W ogniu namiętności 149
Kensington. Co ty tu robisz, do cholery?
Kensington Webb uniósł brwi. Shelly ujęła go za
łokieć.
No wiesz, siostro, a cóż to za powitanie?
Przepraszam powiedziała Lara. Jej pierwsza
reakcja była zupełnie szczera, choć nie najgrzeczniej-
sza. Witaj, Kensington. Czemu zawdzięczam ten
niespodziewany zaszczyt?
Shelly parsknęła, zniecierpliwiona.
A czego innego możesz oczekiwać, skoro nie
odpowiadasz na telefony? uśmiechnęła się do
Kensingtona, najwyrazniej oczarowana jego męską
urodą i doskonałymi manierami. Był wysoki, smukły
i przystojny, jak szpakowaty Caravaggio w eleganc-
kim garniturze szytym na miarę.
Kensington przechylił głowę. Zwiatło igrające w je-
go włosach podkreślało szlachetny profil.
Nic nie szkodzi, moja droga. Nauczyłem się
tolerować takie traktowanie ze strony moich ulubio-
nych artystów. Należy zrozumieć, że twórcza pasja
czasami ignoruje wymogi konwenansu uśmiechnął
się grzecznie.
Jest pan zbyt uprzejmy powiedziała Shelly,
odgrywając rolę dobrej siostry, ale jednocześnie nie
spuszczając gościa z oka. Wprowadziła go do pra-
cowni. Jestem pewna, że Lara zaprosi pana do
pracowni, biorąc pod uwagę trud, jaki pan sobie
zadał.
Jak mogłabym odmówić? Lara odsunęła się
niechętnie. Nie lubiła dzielić się swoją prywatną
przestrzenią. Nie chciała, by ktokolwiek wtrącał się
150 Carrie Alexander
do jej nieukończonych prac. Starając się trzymać
nerwy na wodzy, wyłączyła muzykę.
Kensington przyjrzał się witrażom opartym o okna
wychodzące na jezioro. Wymruczał coś, analizując
skomplikowane linie, biel i błękit pracy wyobrażającej
zimę. Jesień powitał milczącym gestem aprobaty.
Co mam powiedzieć? zaplótł dłonie na piersi.
To wspaniałe!
Lara znała Kensingtona Webba dość dawno, by
wiedzieć, że jego komplementy nie wynikały z miło-
ści do sztuki, lecz do procentów ze sprzedaży jej prac.
Mimo to jego talent sprzedawcy pozwalał jej niezle
zarabiać, więc była mu zobowiązana.
Skończę ,,Wiosnę za jakieś dwa tygodnie po-
wiedziała. Wystarczająco wcześnie, by włączyć ją
do programu wystawy.
Wystawa miała się odbyć w jego galerii w lis-
topadzie. Kensington, specjalista od reklamy, zmienił
termin, by wystawa Lary odbyła się w tym samym
okresie co retrospektywa prac jej ojca.
Mężczyzna przyjrzał się kawałkom szkła rozłożo-
nym na stole na naniesionym ołówkiem szkicu.
Dotknął palcem drobiny zielonej jak mech.
Myślę, że te cztery prace powinny zostać umiesz-
czone w samym środku sali. Postawimy je naprzeciw
okien, na podwyższeniu... tak, to będzie doskonałe.
Wydaje mi się, że mogą się nimi zainteresować ważni
kolekcjonerzy. Wtedy ceny twoich prac wzrosną
kilkakrotnie.
Shelly otworzyła szeroko oczy.
Mam nadzieję, że terminy wernisaży Lary i ojca
W ogniu namiętności 151
nie pokrywają się? Mam wspaniałą nową toaletę do
Metropolitan i świetny kapelusz na wernisaż Lary.
Nie chcę być zmuszona, by wybierać między nimi.
Strojami czy wystawami? Lara nie była pewna,
a Kensington spojrzał na Shelly okiem znawcy.
Pani uroda jest poważną konkurencją dla każdej
sztuki. Jednak proszę się nie martwić. Wystawa Lary
zostanie otwarta tydzień po gali w Metropolitan.
Zaproszenia już zostały rozesłane.
Więc będę musiała stroić się dwa razy!
Uśmiech Kensingtona był równie gładki jak strony
jego katalogów.
Będę czekał na pani przybycie.
Kiedy zwrócił wzrok na Larę, mogła przysiąc, że
Shelly natychmiast wywietrzała mu z głowy. Typo-
we dla niego. Na szczęście Kensington wiedział, że
powinien trzymać się od niej z daleka.
Droga Laro, naprawdę powinnaś była odpowie-
dzieć na moje telefony. Oczywiście, mimo długiej
podróży, wcale się nie skarżę, gdyż mogłem zobaczyć
twoje prace w ich naturalnym otoczeniu, że tak to
nazwę. Omiótł wzrokiem belkowanie pod stromym
dachem i liczne świetliki. Udało ci się znalezć dla
siebie doskonałe miejsce wśród drzew. A jezioro jest
po prostu urocze. Co za inspirujące miejsce. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szamanka888.keep.pl
Lara rzuciła się do drzwi przekonana, że Daniel
wrócił, ale jej nadzieje się nie ziściły.
W ogniu namiętności 149
Kensington. Co ty tu robisz, do cholery?
Kensington Webb uniósł brwi. Shelly ujęła go za
łokieć.
No wiesz, siostro, a cóż to za powitanie?
Przepraszam powiedziała Lara. Jej pierwsza
reakcja była zupełnie szczera, choć nie najgrzeczniej-
sza. Witaj, Kensington. Czemu zawdzięczam ten
niespodziewany zaszczyt?
Shelly parsknęła, zniecierpliwiona.
A czego innego możesz oczekiwać, skoro nie
odpowiadasz na telefony? uśmiechnęła się do
Kensingtona, najwyrazniej oczarowana jego męską
urodą i doskonałymi manierami. Był wysoki, smukły
i przystojny, jak szpakowaty Caravaggio w eleganc-
kim garniturze szytym na miarę.
Kensington przechylił głowę. Zwiatło igrające w je-
go włosach podkreślało szlachetny profil.
Nic nie szkodzi, moja droga. Nauczyłem się
tolerować takie traktowanie ze strony moich ulubio-
nych artystów. Należy zrozumieć, że twórcza pasja
czasami ignoruje wymogi konwenansu uśmiechnął
się grzecznie.
Jest pan zbyt uprzejmy powiedziała Shelly,
odgrywając rolę dobrej siostry, ale jednocześnie nie
spuszczając gościa z oka. Wprowadziła go do pra-
cowni. Jestem pewna, że Lara zaprosi pana do
pracowni, biorąc pod uwagę trud, jaki pan sobie
zadał.
Jak mogłabym odmówić? Lara odsunęła się
niechętnie. Nie lubiła dzielić się swoją prywatną
przestrzenią. Nie chciała, by ktokolwiek wtrącał się
150 Carrie Alexander
do jej nieukończonych prac. Starając się trzymać
nerwy na wodzy, wyłączyła muzykę.
Kensington przyjrzał się witrażom opartym o okna
wychodzące na jezioro. Wymruczał coś, analizując
skomplikowane linie, biel i błękit pracy wyobrażającej
zimę. Jesień powitał milczącym gestem aprobaty.
Co mam powiedzieć? zaplótł dłonie na piersi.
To wspaniałe!
Lara znała Kensingtona Webba dość dawno, by
wiedzieć, że jego komplementy nie wynikały z miło-
ści do sztuki, lecz do procentów ze sprzedaży jej prac.
Mimo to jego talent sprzedawcy pozwalał jej niezle
zarabiać, więc była mu zobowiązana.
Skończę ,,Wiosnę za jakieś dwa tygodnie po-
wiedziała. Wystarczająco wcześnie, by włączyć ją
do programu wystawy.
Wystawa miała się odbyć w jego galerii w lis-
topadzie. Kensington, specjalista od reklamy, zmienił
termin, by wystawa Lary odbyła się w tym samym
okresie co retrospektywa prac jej ojca.
Mężczyzna przyjrzał się kawałkom szkła rozłożo-
nym na stole na naniesionym ołówkiem szkicu.
Dotknął palcem drobiny zielonej jak mech.
Myślę, że te cztery prace powinny zostać umiesz-
czone w samym środku sali. Postawimy je naprzeciw
okien, na podwyższeniu... tak, to będzie doskonałe.
Wydaje mi się, że mogą się nimi zainteresować ważni
kolekcjonerzy. Wtedy ceny twoich prac wzrosną
kilkakrotnie.
Shelly otworzyła szeroko oczy.
Mam nadzieję, że terminy wernisaży Lary i ojca
W ogniu namiętności 151
nie pokrywają się? Mam wspaniałą nową toaletę do
Metropolitan i świetny kapelusz na wernisaż Lary.
Nie chcę być zmuszona, by wybierać między nimi.
Strojami czy wystawami? Lara nie była pewna,
a Kensington spojrzał na Shelly okiem znawcy.
Pani uroda jest poważną konkurencją dla każdej
sztuki. Jednak proszę się nie martwić. Wystawa Lary
zostanie otwarta tydzień po gali w Metropolitan.
Zaproszenia już zostały rozesłane.
Więc będę musiała stroić się dwa razy!
Uśmiech Kensingtona był równie gładki jak strony
jego katalogów.
Będę czekał na pani przybycie.
Kiedy zwrócił wzrok na Larę, mogła przysiąc, że
Shelly natychmiast wywietrzała mu z głowy. Typo-
we dla niego. Na szczęście Kensington wiedział, że
powinien trzymać się od niej z daleka.
Droga Laro, naprawdę powinnaś była odpowie-
dzieć na moje telefony. Oczywiście, mimo długiej
podróży, wcale się nie skarżę, gdyż mogłem zobaczyć
twoje prace w ich naturalnym otoczeniu, że tak to
nazwę. Omiótł wzrokiem belkowanie pod stromym
dachem i liczne świetliki. Udało ci się znalezć dla
siebie doskonałe miejsce wśród drzew. A jezioro jest
po prostu urocze. Co za inspirujące miejsce. [ Pobierz całość w formacie PDF ]